Рафт зии рӯму Фдӣ аз ислом
То шаванд аз ҷиҳоди некӯи ном
Ваҳнӣ афтод то шикаста шуданд
Чанд кас зон миёна баста шуданд
Алавӣ буду доншўмндӣ
Ҳизи мардӣ вале хирадмандӣ
Кас фиристодашон азими алрўм
Кард бар ҳар се шахси ҳукми сдўм
Гуфт шаст муғона барбандед
Бут ба маъбуд хеш бипасандед
Варна мар ҳар серо бсўзоним
Бикунам ҳар бадӣ ки битавонам
Бинишастанд ва ҳар се рой заданд
Ҳар се тани даст дар дуоӣ заданд
Гуфт марди фақиҳ рухсат ҳаст
Баста дар дасти хасми аҳди шикаст
Ки чу бар куфр кард хасми иҷбор
На ба дил аз забон диҳад иқрор
Баъд аз он чун фараҷ фароз ояд
Ба сари шарту аҳд боз ояд
Алавӣ гуфт мар марост шафиъ
Ҷадами он сарвари шарифу вазеъ
Ҳизи гуфто ба марди донишманд
Ки зи кор шумо шудам хурсанд
Мари турои илми ту далел басаст
Алавиро падар халил басаст
Ман ки бошам мхнси ду ҷаҳон
Каз бад ман шавад ҷаҳони вайрон
Ҳарчӣ хоҳед бо танами бикунед
Гӯ бигирӣд ва гарданам бизанед
Нек ва бад ҳаст пеши ман яксон
Номи некӯ гузидаам зи ҷаҳон
Сар Фдӣ кардаам паии дайн ро
Чаканами ҷону ори сҷин ро
Куштаи беҳтари маро ба номи накӯ
Ки буми зинда бо ҳазор оҳӯ
Ҷон бидод ва яке суҷуд накард
Бар дар ору шак қууд накард
эй ба мардии ту дар замона мисл
Ҳизи мардӣ чунин намӯд амал
Ту ки мардии чунин амал бинмоӣ
Варна беҳудаи байн Фқъ магушоӣ
Ҳарчӣ ҷузи роҳи ҳақи маҷозии дон
Ҳарчӣ ҷуз кор ӯст бозии дон
Ҳарчӣ ҷисмат ба рӯҳ бинмоед
Чун ту хурдии туро бузург ояд
Ақлу ҷони парда дор фармонанд
Чокаронаши набот ва ҳайвонанд
Ончии ақди набот ва ҳайвонаст
Андар иқтоъ осиёбонаст
Олами табъу ваҳму ҳису хаёл
Ҳама бозичаанд ва мо атфол
Ғозёни Тифли хешро пайваст
Теғи чубин азон диҳанд ба даст
То чу он Тифли мард кор шавад
Теғи чубинаш зулфиқор шавад
Модарони пеши хеш аз он ба муҷоз
Духтаронро кунанд лаъибати боз
Тоаш чун шӯй хостор ояд
Он ба кдбонўииш ба кор ояд
То чу бгзошти лаъибат бе ҷон
Лаъибати зиндаи пурвирди пас аз он
Тифли дконк аз пай он кард
То ба дукон расад чу гардад мард
Ин ҳамаи нақши доне аз пай чист
То ба маънии рисӣ бадоне зист
Ин ҷаҳон сӯратаст ва он маънӣ
Андарин ҷони вондри он ҷони не
То бар ин ва ба он ба анбозӣ
Одамизода мекунад бозӣ
То чу шуд марду чашм ӯ шуд боз
Ояд аз нақшҳо ба маънии боз
Зон ки худ нест аз даруни сарой
Дар дабистони ақли бозии ҷой
Бандагонро адиби бегонаи сет
Хоҷаро худ адиб дар хонаи сет
Шоҳи зодаи сети одамӣ ва насеб
Набӯд ҳеҷ берақибу адиб
Ҳаркии фарзанди шоҳ кӣ бошад
Беадибу рақиб кӣ бошад
Одамии олам муқассир нест
Ҳамаи ҳамто ва ҳам ҳама бар нест
Ту ки бошӣ ҳануз одам ро
Чаҳ шиносии ту хотаму ҷам ро
Ки сутурасту дев дар поя
Ҳам фурӯмояи ҳам гиронмоя
Ху ки наз роҳ бхрдӣ бошад
Аз сутурӣ ва аз дадӣ бошад
Одамии ҳамчуи мурғ бо пар нест
Ҳам ҳамаи бор ва ҳам ҳама бар нест
Ҳаркии нон бо хирад надонад хӯрд
Даъвӣ одамӣ набояд кард
Одамӣ бе хиради сутур буд
Гарчи дорад ду дидаи кӯр буд
Гар ту ҷӯёии олами розӣ
эй змн бо замона чун созӣ
Чанд аз ин Асия ва он гулхан
Номи ин боғу васфи он гулшан
Баҳр он кард подшоти азиз
То кунӣ нону оби кӯу кмиз
То кӣ аз даври чархи дуни лӣим
Хӯрд дунони буи чу моли ятем
Солу маи монда дар ғами ноне
Вази либоси улӯми урёнӣ
Қӯти худбинӣ аз кифояти худ
Эътиқодати бадасту дайнати бад
Розиқи хешро наме доне
Бандаи обу чокари ноне
Ту зи ҷони фӯту мӯат май доне
зи оташи эмини зи фақри тарсоне