Чашми ту кӯи ҷузи дил сиёҳ надорад

Дили барад аз мардум ва нигоҳ надорад

Берахт эй офтоби партави рӯят

Рӯз манаст он шабӣ ки моҳ надорад

Бо ҳамаи инбўъи нури чашмаи хуршед

Бо рухи ту шакл иштибоҳ надорад

Бо ҳамаи хайли ситораи моҳи шаби афрӯз

Лоиқи майдони ту сипоҳ надорад

Бе рухи ту косиб ронад бар сари хуршед

Рқъаҳи шатранҷи ҳасан шоҳ надорад

Ошиқи ту назд халқ ҷой наҷуед

Мурда бе сари ғам кулоҳ надорад

Гар баравад аз бар ту роҳ надонад

Вар баравад бар дар ту роҳ надорад

Бар дар мардум равад чу саги бзнндш

Ҳар ки ҷузин остон паноҳ надорад

Дар ки гурезади зтў ки дар ҳамаи олам

Аз ту ба ҷузи ту гурезгоҳ надорад

Дарди ту қӯт гирифту банда заъиф аст

Тоқати нолаи маҷол оҳ надорад

Васли ту аз худ насиб мо нафиристод

Хирмани маи баҳри гов коҳ надорад

Аз баду некӣ ки сайф гуфт дар ашъор

Ҷузи карамати ҳеҷ узр хоҳ надорад

Дили бағами ту супурд аз онкӣ нагирад

Малики иморат чу подшоҳ надорад