эй лутфи ту басии марои кори сохта

Корам шудаи зФзли ту садбори сохта

Гар пои саъй дар сар корам ниҳанд халқ

Бе дасти лутф ту нашавад кори сохта

Кори маро ки ғайри ту дигар касе насохт

Кӣ гардад аз мъўнти ағёри сохта

Андари адам чу як назар аз ҷўдтўи бёФт

Кори ду куни гашти бикбори сохта

Онро ки аз хазонаи файзи ту баҳра нест

Кораш нашуд бдрҳми вдинори сохта

Аз неъмати ту ончии ман имсол ме хӯрам

Он роўкили раҳмати ту пори сохта

Аз хирмани атои ту ҳар офарӣда ӣӣ

Чун мӯри донаи бардаи вонбори сохта

Ҳасани қазоат бар тибқ рӯй некӯон

Дар пистаи тӯтӣони шукри бори сохта

Ҳар дам чу офияти дили ранҷури ишқ ро

Дарди ту нӯши доруии бемори сохта

эй нахли банди сунъи ту дар боғу бӯстон

Миваи зшохи хушки вгл аз хори сохта

Зикрат ки зулмат аз дили оқили буруни барад

Ҷони рочўи чашми матлаъи анвори сохта

Дар муҳками каломи ту ҳар ҳарфи внқтаҳ ро

Илмати китоби хонаи асрори сохта

Арродаи қазои турогар касе биҷаҳад

Аз баҳри дафъи қалъаи вдиўори сохта

Бечораи дармуқобили събони Мӯсавӣ

Чун соҳир аз ъсоўрсни мори сохта

Сайф аз дили садафи сифати худ прозгҳр

Сад баҳр дар сафинаи ашъори сохта