эй дар лаби лаъли ту шукр таъбия карда

Хуштар зи шукри чиз дигар таъбия карда

Гуҳи хандаи ширини ту гоҳе сухани ту

Дар пистаи танги ту шукр таъбия карда

Бо ҷавҳари ишқи ту дили сӯхтаи ман

Хокӣаст дар аҷзоаши гуҳар таъбия карда

Бар чеҳраи зардами зи ғамати ашки равонам

Обӣаст дарави хӯни ҷигар таъбия карда

Бо шеър чу симоби равони гавҳари нафасам

Мисӣаст дарави меҳри ту зар таъбия карда

Нодидаи рухи хуби ту дар васфи ту мо ро

Дар зимн маъонӣаст сувар таъбия карда

эй айни худ аз чашм ниҳон карда ва худ ро

Дар ботини аъёни боср таъбия карда

Рӯят ки нахустин асараш субҳ вуҷӯдаст

Як лмъаҳи худ дар мау хур таъбия карда

Он серума ки ушшоқ бидон рӯй ту бенанд

Савдои ту дар айни басар таъбия карда