Аз он шукр ки ту дар пистаи даҳони дорӣ

Сазад ки ротбаҳи ҷони ман равони дорӣ

Ба бӯса тарбиятам кун ки ман барин дарга

На он сагам ки ту тимори ман бенон дорӣ

Назар дар оина кун то туро шавад равшан

Чу дигарон ки чаҳ рухсори длстони дорӣ

Агар касе надиҳади дил ба чун ту дилдорӣ

Ту хештани бастоне ки дасти он дорӣ

Ҷамоатӣ ки дар авсофи ту ҳаме гӯйанд

Ки қади сарву рухи ҳамчуи гулистони дорӣ

Назар дар он гул рӯ мекунанд , бе хабаранд

зи ғнчҳо ки бар атрофи бӯстони дорӣ

Паём дод ба ман ошиқӣ ки эй мискин

Ки ҳамчуи ман ба сухани расми ошиқони дорӣ

Ба рӯй гули дгарони харманд чун булбул

Ту аз муҳаббат ӯ то ба кӣ фиғони дорӣ ?

Чу ошиқони ҳамаи аҳволи хеш арз кунанд

Ту низ қиссаи худ бози гӯ , забони дорӣ !

Ба бӯсае чу раседӣ аз он даҳони зинҳор

Ммир каз лаби лаълаши ғизои ҷони дорӣ

Чу дӯст гуфт сухан гуфт сайфи фарғонӣ

Ҳадис ё шукраст онкӣ дар даҳони дорӣ