Аё бадӯри ту аз мисли ту ҷаҳони холӣ

Кадоми даври зи ту буд як замони холӣ

Ту дар миён нау зикри ту дар миёни ҳама

Ту дар макон на ва набӯд зи ту макони холӣ

Забон ки нест бзкри ту дар даҳони гардон

Ббрмш ки азу ба буд даҳони холӣ

Дилами зи маънии ишқат тиҳӣ нахоҳад шуд

Аҷал агар чаҳ кунад сӯратами зи ҷони холӣ

Гудохт бар тани ман гӯшти ҳамчуи пиҳ аз онк

зи мағзи меҳр туам нест устихони холӣ

Раҳеи бкўии ту чун дар наёяд ва баравад

Валек аз ӯ набӯд ҳаргизи остони холӣ

зи чанги ишқи ту ҳамчун рубоб май нолам

Чу дам даҳяш набошад не аз фиғони холӣ

Дар он замон ки з ҳастӣ хеш пар будам

Набӯд ҳамтем аз қайди ин ва он холӣ

Аз офтоби рахти зарраи зарра кам гаштам

Шавад бурузи зи астораҳи осмони холӣ

эй ишқи ту парвоз кард гирди ҷаҳон

Надид дар хури худ ҳеҷ ошёни холӣ

Ту васфи хеши ҳамеи гӯ ки сайф фарғонӣаст

Басони сӯрати девор аз забони холӣ