Рафтӣу дили рабӯдии як шаҳри мубтало ро

То кӣ кунем бе ту сабрӣ ки нест мо ро

Бозо ки ошиқонати ҷома сиёҳ карданд

Чун нохуни арӯсон аз ҳиҷри ту нигоро

эй аҳли шаҳри азин пас ман тарк хона гуфтам

Каз нолаҳои зорами заҳмат буд шумо ро

Аз ишқи хуби рӯйони ман даст шаста будам

Поем ба гули фурушад дар кӯии ту қазо ро

Аз некӯони олам кас нест ҳамсари ту

Бар анбиёӣ дигар фазласт мстФо ро

Дар даври хӯбии ту бе қиматанд хубон

Гул дар раседу лобуд равнақ бишуд гё ро

эй муддаӣ ки кардӣ Фарҳодро маломат

Борӣ бибину тани зани ширини хуши лақо ро

То мубтало нагардигар оқилӣ мадад кун

Дар кори ишқи Лайлии маҷнӯни мубтало ро

эй ишқи бас ки кардӣ бо ақли танги хуӣ

Мискин бирафт ва инак бар ту гузошт ҷо ро

Маҷрӯҳи ҳиҷрат эй ҷони марҳами з васл хоҳад

Инаст ваҷҳи дармони он дард бедаво ро

Ман бандаам ту шоҳӣ , бо ман ҳар ончии хоҳӣ

намекун ки бар раият ҳукмаст подшо ро

Гар кардаам гуноҳӣ дар малик чун ту шоҳӣ

Ҳадам бизану лекин аз ҳад мабар ҷафо ро

Аз даҳшат рақибат давраст сайф аз ту

Дар Кувайт эй тавонгар саг мегазад гадо ро

Саъдии магар чу ман буд онгаҳ ки ин ғазал гуфт

( муштоқӣу сабурӣ аз ҳади гузашти ёро )