Ҳарки ҳамчун ман ва ту аз адам омад бавуҷуд

Ҳама донанд ки аз баҳр суҷуд омаду ҷӯад

То басии меҳнат хизмат накушуд ҳамчуи Аёз

Марди ҳамкоса неъмат нашавад бо Маҳмӯд

Ҳарки монанди Хизри оби ҳаёт дайн ёфт

Баҳри дунё бар ӯ нест Сикандари маҳсуд

эй { ки } бар халқи ҳақати даст ва вилоят додаст

Халқи озурдаи мадор аз худу ҳақи нохушнӯд

Оташи андари буна хеш задӣ эй золим

Ки бзлм аз дил дарвеш баровардӣ дӯд

Гарчи дории рух чун оташу андом чу об

Зери ин хок аз он оташ ва об уфтад зуд

Врчаҳ дар кибр бнмрўд раседӣу гузашт

Ман ҳаме гӯямат аз пашша битарс эй намруд

з бар ва зер макун кори ҷаҳонӣ чун од

Ки бики сиҳаҳи шӯии зеру зибри ҳамчуи самуд

То гиребони ту аз даст аҷал бустонанд

эй ки аз баҳри ту офоқ гирифтанд ҷунуд

Пеши азин бедгарон бо ту басӣ буд ҷаҳон

Пас азин бо дгарон бе ту басӣ хоҳад буд

Гарчи умр ту дарозаст , чу рӯзӣ чандаст

Ҳам бохр расад он чиз ки бошад маъдӯд

Врчаҳи хуши ноидт аз ?данеи фонӣ рафтан

На туе боқии {у }и холид на ҷаҳони ҷои хлўд

Нарми болои замини рӯ ки бзир хокаст

Сарви симини қаду рӯу гули рангини хдўд

Ин зари сурх ки рӯй ту з ишқаш зардаст

Ҳаст ҳамчун дирами қалбу миси сим андӯд

Умри андари талабаши сарф { шавад }и онат зиён !

Дгарии баъди ту зон моя кунад , инат суд !

Рӯи ҳавои гир чу оташ ки зи баҳри нони мард

То дарин хок буд об хӯрд хӯн олуд

Оқибати бзи бҷзои амал худ барисед

Хор мекошт аз он гул натавонист дуруд

Неки бахатонро мақсӯд ризоӣ ҳақаст

Бахти худ бад макуну бози ммон аз мақсӯд

Гар дирами дорӣ бо халқ карам кун зеро

« шарафи нафаси бҷўдсту каромати бсҷўд »

Сайфи фарғонӣ дар ваъз чу саъдии зини сон

Суханӣ гуфт ва буд давлати онкас ки шунӯд