эй зи ту ҳам хирқаи ҳам саҷҷодаи ту бе намоз

Дар ҳақиқат бар ман ва ту исми дарвешии муҷоз

Дар таҷовуз аз ҳудӯди ҳақ ва дар ибтоли он

Ёфта шайхи ту аз перони ноболиғи ҷавоз

Чун брнгии қонеъӣ аз фақри аҳли аллоҳ ро

Буи сайр ояд мудом аз далқи ту ҳамчун пиёз

Аз ҳаром ар хок бошад остин пар ме кунӣ

Вази гул раҳ мекунӣ доими бдомни эҳтироз

Аз Фзўлиҳо ки монеъ бошад аз идроки фазл

Даст кӯтаҳ кун сазадгар остини дории дароз

Бе таҳорати золтФоти ғайр агар тоъат кунӣ

Ҳам ҳдси андари вузӯи ҳам саҳви дорӣ дар намоз

Гар ндонӣ сари дарвешӣу гӯйӣ фақр чист

Онкӣ дар олами баҳақ аз халқ бошӣ бе ниёз

Аз тўклнои алии аллоҳ нақш кун бар вай агар

Ҷомаи дайнати хўҳд аз ранги дарвешии тароз

эй бад-ӣни лоғар шуда аз бас ки хӯрдаи нону гӯшт

То бҷони фарбеҳи шӯии танро чу равған май гудоз

Дар раҳи маънӣ накӯ кун ҷони худ зеро бҳшр

Бас басӯрат зишт бошад нафаси тан парвар биноз

Аз паии ризқӣ ки лобуд чун аҷал хоҳад расед

Чун мқомри рӯзу шаб бар нтъи зарқии муҳраи боз

Аз усӯли дайн бурун уфтад раҳи ту чун шавад

Табъи номавзуни {и ту } бар чанги ҳиялати пардаи соз

Хоки хоҳии гашту дории бодии андари сари зи кибр

Оби не дар рӯу дории оташӣ дар ҷои роз

Чун бибинӣ симу зар рӯят барафрӯзад чу шамъ

Вар буд оташи бдндон зар бигирӣ ҳамчуи газ

Чун ту доими кори дайн аз баҳр дунё ме кунӣ

Дар Ямани туркии ҳамеи гӯйӣу тозӣ дар тароз

То зхўди беруни ниёе раҳ наёбӣ дар ҳарам

Врчаҳи ҳамчу каъба бошӣ солу маи андари ҳиҷоз

То бадасти нестӣ бар худ дар ҳастӣ набаст

Ҳеҷ ншнўдм ки ин дар бар касе карданд боз

Гар камоли нафаси хоҳии ҷамъ бояд мари туро

Дидаи тавҳиди яксони байну илми имтиёз

Вари ҳамеи хоҳӣ ки фардои пойгоҳии бошиддат

Тарки сари гиру қадам аз раҳи мгири имрӯзи боз

Вари шабии хоҳӣ ки бар ту бугзарад чун аҳли фақр

Баҳри рӯз бе навоеи барг бебаррагӣ бисоз

Сайфи фарғонии ту ҳатки сар мардум ме кунӣ

Рӯи бмктби шӯ ки тифлӣ , бо ту натавон гуфт роз