зи ту ҳар феъл ки аввали гашти содир

Бар он гардӣ ба борӣ чанд қодир

Ба ҳар борӣ агар нафъаст агар зр

Шавад дар нафаси ту чизеи мдхр

Ба одати ҳолҳо бо хуй гардад

Ба муддати миваҳо хуш буи гардад

Аз он омухти инсони пешаҳо ро

Вази он таркиб кард андешаҳо ро

Ҳамаи афъолу ақволи мдхр

Ҳувайдо гардад андари рӯзи маҳшар

Чу урёни гардӣ аз пероҳани тан

Шавад айбу ҳунари якбораи равшан

Танат бошад валикин бе кудурат

Ки бинмоед аз ӯ чун оби сӯрат

Ҳама пайдо шавад онҷои змоир

Фурӯ хон оят « тблии алсроӣр »

Дигар бора ба вифқи олами хос

Шавад ахлоқи ту аҷсому ашхос

Чунон каз қӯти унсур дар ӣнҷо

Маволеди се гонаи гашти пайдо

Ҳамаи ахлоқи ту дар олами ҷон

Гуҳӣ анвор гардад гоҳи нирон

Тааюн муртафаъ гардад з ҳастӣ

Намонад дар назари болоу пастӣ

Намонад маргати андари дори ҳайвон

Ба як рангӣ барояд қолабу ҷон

Буд поу сару чашми ту чун дил

Шавад софии зи зулмати сӯрати гул

Кунад анвори ҳақ бар ту таҷаллӣ

Бибинӣ бе ҷиҳати ҳақро таъолӣ

Ду оламро ҳама бар ҳам зании ту

Надонам то чаҳ мастӣ ҳо кунӣ ту

« сқоҳми рбҳм » чбўд биандеш

« тҳўро » чист софии гаштан аз хеш

Зиҳии шарбати зиҳии лиззати зиҳии завқ

Зиҳии ҳайрати зиҳии давлати зиҳии шавқ

Хушо он дам ки мо бехеш бошем

Ғании мутлақ ва дарвеш бошем

На дайн на ақл на тақво на идрок

Фитодаи масту ҳайрон бар сари хок

Биҳишту ҳуру хулди онҷо чаҳ синҷид

Ки бегона дар он хилват нагунҷад

Чу рӯят дидам ва хӯрдам аз он май

Надонам то чаҳ хоҳад шуд пас аз вай

Пай ҳар масте бошад хуморӣ

Аз ин андешаи дили хӯни гашти борӣ