Дид як ошиқ аз дили пари тоб
Ҳазрати ҳқтъолии андари хоб
Доманашро гирифт он ғмхўр
Ки надорам ман аз ту даст дигар
Чун даромад зи хоби хуши дарвеш
Дид муҳками гирифтаи домани хеш
Домани хешро зи дасти мада
Сар дар офоқи ҳарза беш манеҳ
Ҳаст матлӯби ҷонати андари пеш
Андар ӯ мингр аз ӯ мандяш
Зонка андеша даврат андозад
Дӯст бо ғайр дар нмисозд
Ҳарки аз хештани шинохти шинохт
Хешро аз шинохти даври андохт
Як ду байт аз Заҳири миллату дайн
Гашт бар хотирам кунам тазмин
« ошиқонро чаҳ рӯй бо ту ҷузи онк
Лаб бидӯзанд ва дар ту мингрнд
Бар дар ту муқӣм натавон буд
Ҳалқаи ои мизннду мигзрнд »
Задани ҳалқаи ҷуз ишорат нест
Завқи дили қобил иборат нест
Ваон ишорат ба лафзи истифҳом
Гашти вориди зи наси хайри калом
Аз « ?илам нахалқ » ва « ?илам наҷаъл »
Роҳи ёбӣ ба дониши аввал
Ки худованди олам аз зану мард
Ҳамаро аз адам падед оварад
Бингар охир ба ошкор ва наҳуфт
Чанд ҷо бо ту ҳақ « ?иламтар » гуфт
Амру халқ аз худо тавон донист
Каси худоро ба ин ва он донист ? !
Нур ӯ буд то ки дидаи ҷон
Кард идроки сӯрати ду ҷаҳон
Манзили фикру феъли мо сифат аст
Зоти бартари зи илм ва маърифат аст
Нур ӯ худ далели қофилаи бас
Дар паии ҳақ ғалат нагардад кас
Халқро ҷумлаи мӯии пешонӣ
Ҳама дар дасти лутфи раббонӣ
Онгаҳ ӯ бар сироти рости равон
Халқ дар паии равона аз дилу ҷон
Зон ҷиҳат нест ҳеҷ манъу дареғ
Шамс « аллоҳи нур » ва онгаҳ меғ ? !
Қавл « валлоҳи ғолиб » бишинав
То наМонӣ ба дасти деви гарав
Боз аз ҷониби ту истеъдод
Нақши фитрӣ на зодаи иршод
Кард мақрун ба халқ « сами ҳудо »
Ки ҳидоят зхлқ нест ҷудо
Зонка аз воҳби алсўри дилу тан
Ҳама некӯаст « алзии аҳсан »
Васфи ҳасани ту « аҳсани алтқўим »
Ҳасани ҷони муттасиф ба қалби салим
Дар « ядин »аст ҷсмҳоро гул
Ва « асбъин »аст бози манзили дил
Роҳ бар зини сухан ба сар наҳуфт
Ки ман ӣнҷои ҷуз ин наёрам гуфт
Ҷон ба фитрати зи эзад огоҳ аст
Лавҳ беранг « сибғаи аллоҳ » аст
Нашавад нек , бад ба ҳеҷ сиблат
Бози ҷӯи қавли ҳақ ки « лотбдил »
Додаро воситонад ӯ ҳайҳот
Болързи лоизўли мо болаззот
Бигзораш ту нақши ин найранг
Крдҳои гуҳи фарох ва гоҳе танг
Сӯратат худ накӯаст эй дилхоҳ
Ту магардон ба дасти хеши табоҳ
Ғулу занҷиру оташи дӯзах
Ҳам идоки аўктоу Фўки нафх
Дилу ҷон худ кашад ба маркази хеш
Гар наёяд тўӣии ту дар пеш
« асфали алсофлин » тўӣии ту буд
Ки турои кор « бали азл » фармуд
Бингар акнӯн зи авҷи меҳри яқин
Дар чаҳ зулмат « залоли мубин »
Бози донзиддиҳои роҳи худо
Ки ба зидаст чизҳо пайдо