Аввали эъҷози халқ ҳар ду ҷаҳон

Кард эзад ба ҷумлаи қуръон

Чунки оҷиз шуданд « лоиأтўн »

Гашти нозили зи ҳазрати бичўн

Баъд аз он имтиҳон ба « ъушри сур »

Кард бо ҷумлаи халқи бор дигар

Боз оҷиз шуданд бо киу ма

Гуфт « Фأтўи бсўраҳ мислаи »

Нас « лни тФълўо » биёмад боз

Ба ҳадисӣ тамом кард эъҷоз

Бо вуфӯри дўоъии эшон

Сӯии ибтоли мӯъҷизи қуръон

Ҳама аз оҷизии фурӯи монданд

Лавҳ « лами тФълўо » фурӯи хонданд

Ҳар ҳадисӣ аз ӯст бе монанд

Мӯъҷизоташи нигар ки бошад чанд

Мъниши худ буруни зи ҳасру адад

« нФдолбҳр қабл ани тнФд »