Манам зи дасти ту пои баста дар каманди иродат

Ба роҳи ту сари таслим бар замини ибодат

Ба дарди ишқи хушам бо хаёли дӯст , ки гуҳи гуҳ

Қадам ба пурсиши мо май наад ба расми иёдат

Чаҳ медиҳанд гувоҳии ду чашми ёр ба хӯнам

Чу нашунаванд зи мисатон ба ҳеҷ рӯй шаҳодат

Марои хаданги ту дар дили нишони бахт баланд аст

Магар ба толеъ ман бӯдааст саҳми саодат

Яке садаст таманнои ишқ дар дили шоҳӣ

Биё ки шавқ , фузунасту иттиҳод , зиёдат