Ҳар дил ки зи бедоди ту навмед барояд

Чун зарраи нзркрдаҳ хуршед барояд

Шӯридагӣами сояи савдо ба сари андохт

Ҳосил диҳад аз хокам агар бед барояд

Ҳангомаи тарози дили мо ишқ ва ҷунун аст

Аз машриқи ин субҳи ду хуршед барояд

Тақрйви ҷигари ташнаи изҳор ниёз аст

Коми дилаш аз таҳният ид барояд

Бидрдӣ агар Хизр шавад нанг ҳаёт аст

Парвардаи ғами зинда ҷовид барояд

Гар бори таманно ба дилат боргарон аст

Бигзор ки умеди ту навмед барояд

Дар кеши вафои ҷоизаи сабр асир аст

Комӣаст ки беминнат таъкӣд барояд