Он кабӯтари зи лаби бом вафо шуд сафарӣ

Мо ҳам аз коргаҳи дида ниҳон шуд чу парӣ

Боз дар хоби сари зулф парӣ хоҳам дид

Баъд аз ин дасти ману домани девонаи сиррӣ

То магари боз ба хоки сари кӯии ту расм

Чун сабои шеваи худ сохтаам дарбаи дарӣ

Манам он мурғи гирифтор ки дар кунҷи қафас

Сӯхт дар фасли гулами ҳасрат беболу парӣ

Дӯш бо ёди гул рӯй ту аз шабнами ашк

Ба чамани рехтами оби рухи гулбарги трӣ

Чаҳ ки он оҳӯии мишкӣни сияҳ чашм гушӯд

Аз сари зулфи сияҳи нофаи хунини ҷгарӣ

Хабар аз ҳосил умрам нашуд оўх ки гузашт

ӣнҳамаи умр ба беҳосилӣ ва бе хабарӣ

Дӯши ғавғои дили сӯхта мадҳушам дошт

То ба ҳуши омадам аз нолаи мурғи саҳарӣ

Бош то ҳолаи сифати даври ту гирдам эй моҳ

Ки ман эмини ним аз фитнаи даври қамарӣ

На ман аз кӯҳи фироқати камарии гаштаму бас

Зери ин бори гарон , кӯҳи намояди камарӣ

Ёди он Тифли навомӯзи фарибанда ба хайр

Ки дам аз илм ва адаб мезаду соҳиби назарӣ

Маниши омухтами ойини муҳаббати лекин

ӯ шуд устоди дили озорӣу бедодгарӣ

Ваа ки дар чашми худ аз бе писарии прўрдм

Тифли ашкӣ ки ба рух май дӯд аз бе падарӣ

Ба , ки танҳо нануҳум гӯшаи танҳоӣ ро

Кин диҳад тӯшаи донои марди ҳунарӣ

Сарви озодаму сар бар фалак афрошта ам

Бе самари байн ки смрдорд аз ин бе самарӣ

Шаҳрёро ба ҷузи он ма ки барӣ гашта зи ман

Парӣ ингуна надидем зи девонаи барӣ