Хилватам чироғон кун эй чароғи рӯҳонӣ

эй з чашма навишт чашму дили чароғоне

Сарфарозии ҷовид дар кулоҳ дарвешӣ аст

То фурӯ наёрад каси сар ба тоҷи султонӣ

То ба кӯии майхона истодаам дарбон

Ҳамтем намегирад шоҳро ба дарбоне

Боли ҳиммату ишқами худ ба боми арши афшон

То фириштаи рашки орад бар мақоми инсонӣ

Ғайри шарбати тавфиқ эй ҳакими донишманд

Нусхае ба қонӯн нест дар шифои нодонӣ

То карони ин бозори нақди ҷон ба каф рафтам

Шодяш гарон дидам андҳш ба арзонӣ

Ҳар харобаи худ қсристи ёдгори сад хоқон

Чун мадоинаш бишинав хутбаҳои хоқонӣ

Уқдаи сиришк эй гул боз кун чу боронам

Чанд гӯ бигирад дил дар ҳавои боронӣ

Аз ғубори имконати чашма бақо зояд

Гар ба ашки шавқ эй дили ин ғубор бинишонӣ

Бршдни зи чоҳи шаб аз чароғ моҳ омӯз

То ба ханда дар офоқи гул ба домани афшонӣ

Шамъ ашкборм дод дар шаби ҷудои ёд

Бо забони хомӯшии шеваи хдохўонӣ

Аз ҳисори гардунами шаби дарича Эй бигушо

Гӯ расад ба харгоҳати нолаҳои зиндонӣ

Гилааш ба пиромн Зуҳра ам чароанд чашм

Чанд гӯ дар ин мартаъи неи занӣу чӯпонӣ

Соҳил наҷотӣ ҳаст эй ғариқи дарёи дил

То хароҷи бастонеи зини халиҷи тӯфонӣ

Вақти хоҷаи мо хуш каз навой ҷовидаш

Нағмаи соз тавҳидаст арғунуни ирфонӣ

Рӯй маснади ҳофизи шаҳриёр бе моя

То куҷо бинҷомад инҳитоти Эронӣ