эй ҷигар гӯша кист дмсозт

Бо ҷигар ҳарф мезанад созат

Тору пудам дар эҳтизози орад

Сими сози таронаи пардозат

Ҳайф ноӣ Фариштагонам нест

То кунам сози дили ҳам овозат

Вои азин мурғи ошиқи захмӣ

Ки бинолад ба захмаи созат

Чун ман эй мурғи олами малакӯт

Кӣ шикастааст боли парвозат

Шӯри Фарҳоду ишваи ширин

Зинда кардӣ ба шӯру Шаҳнозат

Нознинои ниёзманди туам

Умр агар буд май кашами нозат

Сӯзу созат ба ашк ман монад

Ки кашад парда аз рухи розат

Чун нанолӣ ки даргирифта чу не

Шӯри ширини лабони таннозат

Чашми ман дар пай ту хоҳад буд

Дар куҷои байнам эй писари бозат

Гоҳе аз лутф сарфарозам кун

Шукри сарви қади сарафрозат

Шаҳриёри ин на шеъри ҳофиз буд

Ки ба сар зад ҳавои Широзат