Ёди он ки ҷуз ба рӯй маниши дида во набӯд

Ваон сусти аҳди ҷузи сиррӣ аз мо сўо набӯд

Имрӯз дар миёнаи кудурати ниҳодаи пой

Он рӯз дар миёни ману дӯст ҷо набӯд

Кас дил намедиҳад ба ҳабибӣ ки бе вафост

Аввали ҳабиби ман ба худо бевафо набӯд

Дил бо умеди васл ба ҷони хости дарди ишқ

Он рӯзи дарди ишқи чунин бедаво набӯд

То ошнои мо сар бегонагон надошт

Ғам бо дили рамидаи мо ошно набӯд

Аз ман гузашт ва ман ҳам аз ӯ бигузарам вале

Бо чун манӣ ба ғайри муҳаббат раво набӯд

Дӯшам нахуфт дида ба болини дил вале

Мискини дилам ба заҳмати мардум ризо набӯд

Акнӯн ба кӯдакӣ ки набудам асири ишқ

Афсӯс мехӯрам ки дилам бо худо набӯд

Гар ноӣ дил набӯду дами оҳи сарди мо

Бозори шавқу гармии шӯр ва наво набӯд

Сӯзӣ надошт шеъри дили ангези шаҳриёр

Гар ҳамраҳи таронаи соз сабо набӯд