Гар ба перонаи серуми бахти ҷавонӣ ба сар ояд

Аз дар оштӣами он ма бе меҳри даройад

Омад аз тобу табами ҷон ба лаб эй кош ки ҷонон

Бо дами исавӣами ин дами охир ба сар ояд

Хобам ошуфт ва чунон буд ки бо шоҳиди маҳтоб

Ба тамошои ман аз равзанаи кулбаи даройад

Дилкаши он чеҳра ки чун лола барафрӯхта аз шарм

Бори дигар ба суроғи ман хунин ҷигар ояд

Сарви ман гул бинавозад дили парвонау булбул

Гар ту ҳам ёдати азин қамарӣ бебол ва пар ояд

Шамъи ларзони шабонгоҳаму ҷонам ба сари даст

То насими саҳарами болу пурафшон ба бар ояд

Пери канъони ман аз нола биёсоӣ ки Юсуф

Писарӣ нест ки дигар ба суроғ падар ояд

Донам он сангдил охир шавад аз карда пушаймон

Он замон дар паии ман кӯй ба кӯ , дарба дар ояд

Равад аз дида чу бо ёди маниши ашки надомат

Лола аз хокам ва аз колбудам нола барояд

Дӯд шуд шамъ аз он шуъла ки дар хирманаш афрӯхт

Чанд гӯйӣ ки ба поёни шаби ғам саҳар ояд

Моҳи канъон чу ба талхӣ ба дил чоҳ кунад ҷон

Корвони гӯи ҳама бо бори гулоб ва шукр ояд

Шаҳрёрои гила аз гесуии ёри ин ҳама бигзор

Кохри он қисса ба поён расад ин ғуссаи сроид