Моҳам омад ба дар хона ва дар хона набудам

Хонаи гўӣӣ ба серуми рехт чу ин қиссаи шунӯдам

Он ки мехост биравем дар давлат бигушоед

Бо ки гӯям ки дар хона ба рӯйиш нагушӯдам

Омад он давлати бедору марои бахти ФрўхФт

Ман ки як умри шаб аз дасти хаёлаши нғнўдм

Онкӣ май хости ғубори ғамам аз дил бизадойад

Оўхи оўх ки ғубори раҳаш аз пои нздўдм

Ёри суд аз шарафами сар ба сурайё ва дариғо

Ки ба поиши сари таъзим ба шукронаи нсўдм

эй насими саҳари он шамъи шабистони тараб ро

Гӯ ба сар меравад аз оташи ҳиҷрони ту дӯдам

Ҷони фурӯшии марои байн ки ба ҳеҷаш нахирад кас

Ин шуд эй мояи умеди зи савдои ту судам

Ба ғазали ром тавон кард ғизолони рамида

Шаҳрёрои ғазалии ҳам ба сазояш насурудам