Ҳасанат чу ишқи ман ҳамаи соъат фузун шавад

То миннатҳои кор надонам ки чун шавад

Дар кори ҷони гиреҳӣ сахт ҳаст лек

Осон шавад дмикаҳи дил аз ишқ хӯн шавад

Ҳосили зи даври чарх муродам шавад агар

Ин гардишаш чу толеъи ман вожгӯн шавад

Чун бо хаёл рӯй ту хоб оядам ба чашм

Мижгон ба ҷои сӯзанами андар ҷФўн шавад

Якбора сарнигӯн шавад ин чархи бесутун

Дар зери бори меҳнати мангар , сутун шавад

Ноед буруни зхонаҳ агар Тифли ашки ман

Тарсад ки поймол шавад чун бурун шавад

Гуфтӣ хушаст ақл « вафое » ба кеши ишқ

Оре ба шарти онкӣ дар охир ҷунун шавад