Оли пайғамбар ки эшон нури ҳақро мазҳаранд

Боиси эҷоди олам шоФъон маҳшаранд

Ҳар чаҳ бошад аз туфайл ҳастӣ эшон буд

Мо сӯии аллоҳро арз май дон ки эшон ҷавҳаранд

Ърўаҳи алўсқои дайни ҳабли алмтини муъминин

Дарҷи дайнро гавҳаранду арши ҳақро зеваранд

Амр ва наҳй мозӣу мстқбли куну макон

Ҷумлагии муштақ аз эшонанд ва эшон масдаранд

Гарчи айн ҳақ наянд эшон вале айн ҳақанд

Дар ҳақиқат асл манзуранд аммо нозиранд

Васфи зоти қадари эшонро набошад мунтаҳӣ

Орифони ҳайрон дар ӣнҷои ақлҳо кӯр ва каранд

Ҳайратӣ дорам чаро баъзе аз эшон ташнаи ком

Шуд қтил аз кӣна аммо соқён кавсаранд

Заврақи ол ъабо шуд ғарқа ӣ баҳри бало

Бо вуҷӯди онкӣ на фалаки фалакро лангаранд

Нӯҳ дар киштӣ нишаст ва ёфт аз тӯфони наҷот

Лекини андари баҳри хӯни эшон ба тӯфон андаранд

Шоҳи мазлӯмони халилу Акбари асмъил ӯ

Зайнаби влилоиш аз пай ҳар яке чун ҳоҷаранд

Рӯзи ошурои шнидстӣ қиёмат шуд балӣ

Қомати Акбари қиёмат буд ва адуон мункиранд

Оташи кин дар замин Карбало афрӯхтанд

Бо хабар аз куфри хеш ва бехабар аз кайфаранд

Гоҳ шуд овези ?и дарвоза гоҳе бар синон

Раъси он шоҳӣ ки шоҳон ҷаҳонаш чокаранд

Хоҳарон бе бародари духтарон бе падар

Чун бенот алнъши саргардони бадӯр он саранд

Сар ба роҳи дӯст додан нест кории срсрӣ

Ошиқон дар аввалин гом аз сар худ бигузаранд

эй « вафое » ҷои ашк аз дидаи хӯни дили бабор

Бар шаҳидоне ки ҳар як шоФъ сад маҳшаранд