эй хоки Карбалои ту биҳишт барин шудӣ

Зонрў ки ҷои хусрави дунё ва дайн шудӣ

Нозӣ агар ба каъбау болӣ агар , ба арш

Зебад чу ҷои он бадан нозанин шудӣ

Ҳастӣ замину қадари ту аз осмони гузашт

ё ҳбзо , замин ки ба аз , ҳар замин шудӣ

Хобидаи бскаҳи сабзи хатон дар ту глъзор

Як боғи пари зи Настаран ва ёсамин шудӣ

Аз нофаҳои хӯни зи ғизолони ҳошимӣ

Биллоҳ хатост гӯямат ар , машк чин шудӣ

Ҷони ҷаҳон чу дар ту ниҳон шуд ба рӯзгор

Зон ҷони поки манзари ҷон офарин шудӣ

Бгзидаҳи ҷой дар ту чу он шоҳбози арш

То рӯзи ҳашари мҳбти рӯҳ аломин шудӣ

Пинҳон чу шуд паноҳи хилоиқ ба кӯии ту

Зон шуд ки каъба ӣ дили аҳл яқин шудӣ

Хуршед агар кунад зи ту пайвастаи касби нур

Зонрў буд , ки матлаъи анвор дайн шудӣ

Буии биҳишт аз ту расад бар машоми ҷон

эй хок то ба накҳати себаш қарин шудӣ

Аз арш чун фитода ба фарши ту гӯшвор

Зебад агар , ба чархи зании чатри ифтихор