Ходима омад ба бар ёри боз

Гуфт ки эй сарви қади длнўоз

Кор ҷавон рафт зи даст эй санам

намеравад аз дори ҷаҳони дам ба дам

Бо дили пари ҳасрати азин хокдон

намеравад имрӯз дариғо ҷавон

Хӯн ҷавон ҳаст ба гардани туро

Раҳм кун имрӯз битарс аз худо

Ханда ҳаме зад чу гули навбаҳор

Бар сухани ходимаи он глъзор

Ходима аз ханда ӯ ме гирист

К-эии санами ин хандаи дарин ҳол чист

Кори ҷавони гашти табоҳи ин замон

Ҳаст турои айни гуноҳи ин замон

Гуфт Аё ходимаи бўолФзўл

Баҳр чаҳ гаштии ту дарин ғами малул

Ман зкҷоу сухан ӯ куҷо

Шаҳ накунад ҳам нафасӣ бо гадо

ӯ чу накард ин суханонро қабул

Ходима шуд бози дарин ғами малул

Пеш ҷавон омад ва бигирист зор

Гуфт чаҳ созами ман бе эътибор

Саъй кунам ман , нашавад кори рост

Зоти худованди ҷаҳон то чаҳ хост

Бркни азуи дил , чаҳ фурӯи баста Эй

Бар сари ин кӯй чаро шаста Эй

Ҳасан ки каҷи халқ буд нек нест

Ҳасани накӯ , халқи накӯ лек нест

Бар кун азуи дил чаҳ нишастӣ бирав

Сӯфии саргаштаи ту аз ман бишинав