Боз чу аз сабри сухан гӯш кард

Ошиқи длсўхтаҳ хомӯш кард

Гуруснаро дайр шавад потғор

Ҷўъи براردи зи дил ӯ дамор

Сабр буд пеши дили мустаманд

Доруӣ талхаст , балии сӯдманд

Чун биҷуз аз сабр давое надид

Пой ба домон сабурӣ кашид

Талхии ин сабр ба заҳри фироқ

Гашт дар он дам ба дилаши ҳам всоқ

Рӯй ба девору ғами ёри ҳам

Рӯзу шубони дидаи бедори ҳам

Ин ҳама чун бо дил ӯ ёр шуд

Оқибати он длшдаҳ бемор шуд

Ошиқу бемору ғарибу фақир

Рӯй ба девори вдли пари зҳир

Монад дарин воқеаи сӣ рӯзу шаб

Гашти табиб аз маразаш дар аҷаб

Ҷон ба лаб омад дигар аз иштиёқ

Нола баровард зи дарди фироқ

Гашт чу бетоқату сабру қарор

Ашки фурӯи рехт чу абри баҳор

Нола баровард ки эй ёри ман

Як назарӣ кун ба дили зори ман

Дил ба сари кӯй ту гашта муқӣм

Ҳаст марои ҳиҷри ту нори ҷҳим

Зиндагӣ бе ту , марои марг ба

Умргар инаст азуи тарк ба

эй шуда дар синаи марои ҷои ту

Сӯхтам аз оташи савдои ту

Сабри куҷо , чист таҳаммул бигӯӣ

Аз ман длсўхтаҳи инҳо мҷўӣ

Сабр ки чун оташи сӯзон буд

Такя бирав оҳ чаҳ имкон буд

Синаи пар аз нор чу гармоба ам

Ман зи ғамати гандум бар тоба ам

Ходима аз баҳри худои ҷаҳон

Арза кун аҳволи ман он ҷои равон