эй лаби ширини ту ҳалвои қанд

Қомати раънои ту сарви баланд

Саҳни биринҷӣ ки буд пари зқнд

Марҳам ҷонасту басии сӯдманд

Пеши қади дилкаши зноҷи байн

Гашта хаҷали қомати сарви баланд

Мурғ дилам гашта асири асиб

Рӯй халосӣ набӯд зон каманд

Чеҳра барафрӯхта бирёни сабоҳ

То бирабоед дили мискин чанд

Дар арақ ояд шукр аз инфеъол

Кок ба дукон чу кунад нимхнд

Айб макун калла , ту кўрмоҷ ро

Зон ки ба ҷоӣӣ нарасад худ писанд

Ҳар ки чу сӯфӣ ба асал дод дил

Панд кличаҳ набӯд сӯдманд