Чаҳ гӯна арза кунам бо ту достони фироқ

Қалам магар бидиҳад шарҳ аз забони фироқ

Фитода дар сари ман то ҳавои оши смоқ

Биҷузи хаёли ваии ин дам наме пазам ба всоқ

Ба ғайри атъима чун дар серум хаёлӣ нест

Насиби ман « чаҳ кунам » , ин шудаст дар мисоқ

Ҳавас кунад ман бечораро , чаҳ чора кунам

Биринҷу равғани зарди ин замон чу аҳли нифоқ

Талош пушт кунам рӯзи даъвати султон

Агар зи паҳлавӣ ман бугзарад ҳазор чумоқ

Дили шикаста , надорад ҳавои нони шъир

Сухан дуруст бигӯям маро чу нест нифоқ

Ҷамоли каллаи бирён ба шаҳр агар набӯд

Барояд аз дили бечораи ҷони зи айни фироқ

Чу зикри айш буд нисфи айши сӯфӣ ро

Ба ғайр атъима нанавишт андари ин авроқ