То кавкаби ҷамолаш дар замонаи ломъ

Баҳри машъалаи доряш хуршед гашта толеъ

То қурси моҳ нон шуд дар рӯй суфраи толеъ

Бар офтоб шуд танги гардун ки ҳаст восеъ

Чун шоҳ харбуза шуд ногуҳи аён ба бозор

Бингар хиёри пешаш чун гаштааст рокъ

Дар иштиёқи бирён эй нони шер парвар

Оҳи дили марои байни шабҳо чу барқи ломъ

Коғд ҳиҷоб қандаст андари дукони қаннод

Ёрб барандоз , онро ки ҳаст монеъ

Моро ба саъй акнӯн рӯзӣ нашуд мзъФр

эй нони ҷӯ дариғо зон ранҷҳои зойеъ

Даии носеҳӣ маро гуфт кун тарки нону бирён

Ореи дил мсомҳ гӯйанд ҳаст восеъ

Сӯфӣ ба даҳр медошт тоси Ҳарисаи умед

Акнӯн ба нони хушкӣ мискин шудаст қонеъ