То бад-ӣни ғоят ки рафт аз ман наомад ҳеҷ кор

Ростӣ бояд , на бозӣ сарф кардам рӯзгор

Баҳри бғро дар ҷаҳон ҳар кас наад диягӣ ба бор

Ёрб ин тавфиқро гардони рафиқ , эй кирдигор

Кӣ буд ёрб ки дар дастам фитад бирёне

То ман танҳо бар орм аз дилу ҷонаши дамор

То ки бирёнҳои фарбеҳ чун ба чанг уфтад маро

Баҳри кангар мос бошад дар дили ман хори хор

Фии алмисл дар меъдаамгар ҷо намонад як нафас

Ҳамчунон бо саҳни бғрои дил буд умедвор

Баъди маргам эй ки хоҳӣ дод ҳлўоӣӣ ба кас

Ҳам ба ман даҳ ин замон акнӯн ки ҳастам дар диёр

Корам аз як коса бғро намегардад тамом

Борӣ аз дафъи зарурати камтаринаи ду тғор

Чун надорад сӯфии мискин ба ғайри иштиҳо

намегузорад ин суханҳоро ба олами ёдгор