Он зулфи сияҳ ки дилрабо шуд

Дар ишқи балои ҷон мо шуд

Дар сояи сарви истода

Бенанд ки сарв чун ду то шуд

Аз шодӣ даҳр гашта озод

То дил ба ғами ту мубтало шуд

Ошиқ чаҳ равад ба каъбаи имрӯз

Дар кӯии ту Марвро сафо шуд

Бегона шавад зи хеш эй дӯст

Бо дарди ту ҳар ки ошно шуд

Аз шавқи ду абрӯят ба миҳроб

Умрами ҳамаи сарф дар дуо шуд

Сӯфӣ ба умеди он ки рӯзӣ

Дар кӯии ту раҳи барад гадо шуд