Гули наврустаи ман азм чаман дорад боз

намекунад рӯҳу равон дар ақаб ӯ парвоз

На манам моили он ҳалқаи гесу танҳо

Ҳамаи касро ба ҷаҳон ҳаст ҳаваси умри дароз

Ҳар шабии сӯзи дил хеш бигӯям бо шамъ

Пеш ӯ нест чу равшани сифати сӯзу гудоз

Накунад мурғи дилами ҷузи сркўиши манзил

Ҳамчуи шоҳин ки ба сари панҷа шаҳ ояд боз

намекунад майл ба он тоқи ду абрӯи обид

Рӯй оранд ба миҳроби балии аҳли намоз

То ту аз банди худ озод нагардӣ чун не

Нашӯй муҳаррами асрор ва нагардӣ дмсоз

Хости сӯфӣ ки кунад рози дили худ ниҳон

Ашк хӯнӣаст дамодам шуда ӯро ғаммоз