Кист он сутӯдаи бардаи бурун аз Фсори сар

Ваон одамӣ ки кард бар ӯ ифтихори хар

Ин як ҳамеи манам дигар он хоҷагии адиб

Он тозбози марди гули аФзўши хори хар

Ман табъ шеър дорам ва ӯ тозии адиб

Пар карда аз ҳавоу ҳаваси бодсор сар

Ман шеърҳои бимзаҳ гӯям гарони бўзн

ӯ тозии ғариби баёни колхдори зр

Овози шеъри кркри ман ҳар ки башнавад

Гӯшаш шавад зи бонги ман зишти коргар

Дар оина бибоядмон ҳар ду бингаред

Чўнонкаҳи дрнгоштаҳи худ нигоргар

Ман шеър бад сароему каси хостори не

Вар ҳаст нест каси зи маниши хостортар

ӯ андари об тира ред ва ман дар оина

Беперҳан ред накунад пуду тор тар

Бенафъ ва бе зарари ду клўкими хари фишор

Зу карда нафъи нофеъу бардаи ззори зр

Ҷоӣӣ ки бигузарем зи дидор мо шавад

Сад кори хайр аз ман вазони хари фишори шар

эй хоҷагии адиби гиронмояи асил

Буд онгаҳе ки буд баҳоли сғори ғур

Акнӯн шуд аз кбору ҳаме бар гирди бтбъ

Аз мознаҳ хуед вази ганди кбор бар

Ман чун лҳоми кӯрам ва ӯ чун куланги ланг

Оварда ман бад-ӣну бадви кандаи борбар

ӯ ҳаст тозбозу хўҳди нару модаи не

Чун гову хар шуда зпӣ тоз борбар

Он тозбозро ки набошад бкисаҳи сим

Бо он дигар ки нест ба банди азори зар

Ҳар ҷо ки бугзарад басӯи тоз бингарад

Ояд з тоз тез бидон тозбоз бар

Чорем ҳардуи он бикии ҳаҷв мзмр аст

То ҳаҷв аз ки кард хўҳди зини дўчори чр