Дармондагии худ ба ки гӯйем худо ро

Султони надиҳади гӯш ба фарёди гадо ро

Гӯйанд ки ҳар тираи шабиро саҳарӣ ҳаст

Гуё саҳарӣ нест шаби тираи мо ро

Гул дар қидмати боди сабои резаду тарсам

Каз барги гул осеб расад он кафи по ро

Аз шарт вафо нест чу озурдани ошиқ

Зин беш макун хӯн ба дилами шарти вафо ро

Бо ҳасани ту ҳасани дгаронро чаҳ намоиш

Кӣ дар бар хуршед буд ҷилваи сҳо ро

Гуфтӣ ки чаҳ шуд ҳоли табиб аз ситами мо

Умрии сет ки дар ҳиҷри ту ҷон дод нигоро