Он субҳи умедӣ ки ба даврон ту ёбанд

Субҳии сет ки аз чоки гиребон ту ёбанд

Ҳиҷрони ту бемаслиҳатӣ нест ки ушшоқ

Қадари шаби васл аз шаби ҳиҷрон ту ёбанд

То аҳди вафо бо ту бабанданд ҳарифон

эй кош чу ман , сустии паймон ту ёбанд

Гардии ту гирифтори худ аз завқи асирӣ

Ёбии ту , агар ончии асирон ту ёбанд

Гирами з чаҳ домони ту , зулмаст ки хорӣ

Овехта бар гӯшаи домон ту ёбанд

Мо дар чаҳ шуморем ки соҳиби назарон ро

Мафтӯни ҳама аз наргиси фаттон ту ёбанд

Як Юсуф агар буд ба зиндони Зулайхо

Сад Юсуф беҷурм ба зиндон ту ёбанд

Он захм ки бар дил дар файзӣ бигушоед

Захмии сет ки аз ханҷари пайкон ту ёбанд

Маҳрӯми зӣ эй дил ки ба даврон фалак нест

Комӣ ки ба андозаи ҳурмон ту ёбанд

Чун синаам аз ханҷар бедод шикофанд

Бас бар сари ҳам рехтаи пайкон ту ёбанд

Дар ҳиҷри табиби ин ҳама бе тобии ?ут аз чист

Он дарди надории ту ки дармон ту ёбанд