Дарин аср каз нутқи ҷуз ранҷ нест

Сухан фаҳм ҳасту сухан санҷ нест

Чу файзи сухани қисмати ман шуда

Ба ман дӯст аз рашк , душман шуда

Хаёли сухани беҳтар аз васл ӯст

Ки боби ҳасад , маънӣ фасл ӯст

Сухан чун даройад ба кохи варақ

Раҳи ҳарфи гирони пазиради нсқ

Яке гуяд ин қофия гашта ланг

Чаҳ сон ҳамраҳе карда бо назми шнг ?

Яке аз радифаш буд нуктаи гир

Ки ин лафзи аввалӣ чаро шуд ахир ?

Суханро азин шеъри нофаҳм чанд

Ту гӯйӣ ки маънии фитода ба банд

Агар бахт ёраст бо нуктаи дон

Каломаши бахӯбии дӯд бар забон

Чу гардӣда бахти сияҳ , душманам

Чаҳ сон рӯ диҳад файзи хуши гуфтанам ?

Маро аз сухан ҳал нашуд мушкилӣ

Чу хома надидам азуи ҳосилӣ

Дарин шуғл каз вай мроком нест

Саранҷом бояд , саранҷом нест

Шавад чун рақами кории шеър , фарз

Дуоту қалам май ситонам ба қарз . . .

Чаҳ ёрӣ ки аз ман надидаи сухан

Валикин накарда талофӣ ба ман

НиФшрдаҳи пое ба ҳамроҳӣ ам

Набарда ба сари манзил шоҳӣ ам

Сухани иззати шаҳриёрами надод

Ба гуфтори худ эътиборами надод . . .

Сухани мояи дард сар бӯда аст

зи савдоаши чандин зарар бӯда аст

Агар аз тўорд шавад айби дор

Ба дуздӣ диҳад ъибҷўиши қарор

Вагар бе тўорди даройад ба фард

Азу бисўодон бароранд гирд

Сухангар чу мусҳаф буд дар низом

Бурун ноед аз дасти котиби тамом

Қалам чун ба таҳрир ӯ сар кунад

Ба хоки сиёҳаш баробар кунад

Ба лаб аз насими дили озурдагӣ

Баёнам буд гарми афсурдагӣ

Сухан нест коўрдаҳам тозаи пеш

Тарошидаам душмании баҳри хеш

Кунам умри худгар ба тасҳеҳи сарф

Нагардад дилами эмин аз саҳви ҳарф

Шабу рӯз дармондаам чун қалам

Ба дасти сияҳи кофарони рақам

Чаҳ назм ва чаҳ наср , ончӣ ояд ба лаб

Буд вақти таҳрир , меҳнати талаб . . .

Муқарар чунинаст дар вақти фикр

Ки нозим шавад хуши зи мазмуни бикр

Чу мазмуни бикрӣ ба ман рӯ намӯд

Хӯрам ғусса кинро ки хоҳад рабӯд ?

Гули боғи табъами зи бими дарав

Буд пеш фасл хамӯшӣ гарав