Шаб ки бо ёд рахт дошт дилами сӯзу гудоз

Барқи оҳам ба такопуӣ ту шуд дар так ва тоз

Ҳушам аз сар ба хаёли сари зулф ту бирафт

Ҳамчуи Мӯсои тарафи таври давон аз паии роз

Сонеъи рӯзи азалро ту чаҳ хуши маснӯъӣ

Ки ба акси ту буд ойӣнаро рӯй ниёз !

Лаъибатонро равиши пардаи афсун як мӯаст

Карда зеру Бами ишқи ту марои лаъибати боз

Чун ба ҳангоми хиромии ту ба гулгашти чаман

Чашми наргис ба тамошои ҷамолат шудаи боз

Масти саҳбои ҷамолӣ ва ба худ май нозӣ

ё магари калаки қазои бастаи асоси ту зи ноз ? !

Мурғи дили бас ки ба тири нигаҳат муътод аст

Сарф ҳар сифла макун ҷониб туғрул андоз !