Моҳи тамоми ман ки манам мустаманди ту

Мурғи дилами фитода ба доми каманди ту

Рафтори хеши Кебеки дарӣ тарк ме кунад

Бинад агар хироми қади дилписанди ту

Дар малики ҳасани хусрави фармонравои туе

Дил нест дар ҷаҳон ки набошад ба банди ту !

эй қомати баланди ту сармашқи дилбарӣ

Ҷонами фидои қомати болои баланди ту !

Нарад мафохирати зи фалак май баради замин

Зеро ки муҳаррамаст ба наъли саманди ту

Қурбон он шавам ки туро офарӣда аст

Дар ҳар куҷо буд сухан аз чун ва чанд ту

Лабҳои ғунча во нашавадгар рӯй ба боғ

Аз шарми хандаи лаби ширини зи қанди ту

Ёд аз ҳавои саҷда абрӯат ме кунад

Туғрул накарда ваҳми з теғ паранд ту