Ҳино аз хӯни мардуми бастаи дастат

Шудаи гулгуни ду лаъл май парастат

Ба қатли ошиқони теғи ду абрӯат

зи мижгон саф кашида чашми мастат

Ба мо калаки қазои ишқати навишта

Марои ошиқи ту маъшӯқ аз аластат

Ҷаҳони ҳасанро шоҳии мусаллам

Туро гардид аз тарз нишастат

Агар андари муҳӣти ғами дили мо

Шавад моҳӣ ки тогирӣ ба шастат ? !

Ним осӯда аз ишқи ту туғрул

Аннани ихтиёри ман ба дастат !