эй ҳумоюни пайу фаррухи руху фархундаи лақо !

эй хатат чун зулмоту даҳанати оби бақо !

Сарв агар дам занад аз рости қадии пеши қадат

Чун қадатро нигарад мешавад аз шарми ду то

Ин на худ рой савобаст хтоиисти бузург

Ки даҳуми нисбати зулфин ту бо машки хато

Тарки чашмат ба кафши ханҷари мижгон аз чист

Бо ман бесару по бар сар ҷангаст чаро ?

Ба дуо хостаам то ки марои ёри шӯй

Аз паии васли ту таҷдид кунам бози дуо

На марои тоқати ин то ки бабўсам даҳанат

На туро одати он то ки кунӣ бӯсаи ато

Дӯстӣ кардан « туркӣ » ба ту корӣ аҷаб аст

Ҳосилӣ нест дар ин кори биҷузи ранҷу ъно