Шоҳӣ ки на фалак , чу бисотии сети зери пош

Эзад ато намӯда ба сар , тоҷи анмош

Соинди сарварон , ба дараш ҷабҳаи ниёз

Додааст сарварӣ , ба ҳамаи сарварони худоаш

То дасти сунъи бофти қумоши вуҷӯди халқ

Дар коргаҳ надошт аз ин хубтар қумош

Гар хўонмши худоӣ буд ин сухани хато

Венаи ҳам хато буд ки ҷудо донам аз худоаш

Он шаб ки Мустафо ба сӯии ғор савр рафт

Бо сад шааф ба ҷой набӣ хуфт дар фаррош

Чун зулфиқор баркашад аз қаҳр , рӯзи ҷанг

Уфтад зи ҳайбаташ ба тани хасми иртиош

Чун зад ба умри ъбдўдози қаҳри теғ

Рӯҳи аломини зи ҷониб ҳақ гуфт марҳабоаш

Шоҳо ! манам ки « туркӣ » мадҳатгар туам

Маддоҳии туам шуда дар рӯзгори фош

Даст манасту домани ҳуби ту ёълӣ

Фардо ба рӯзи маҳшар , ба қавлам гувоҳ бош

Бошад зи фарқ то қадамами ғарқ дар гуноҳ

Дар маҳшарам ба назд худои узр хоҳ бош

Сӯзи дилам ба ҳоли ҷгргўшаҳи ?ути ҳусайн

Кӯшад шаҳид аз ситами қавми бади маош

эй шери кирдигор ! ҳусайн ту шуд шаҳид

Бо ашк аз Наҷаф , қадамӣ на ба Карбалоаш

Бутгар ки чун ҳусайни ту родри канори наҳр

Лаби ташна сар бурид зкин , шимур аз қафоаш

Он сар ки Ҷабраили зи мӯяши ғубори шаст

Хўлӣ зкинаҳ дод ба хоки танури ҷоаш

Аббоси пӯри сафи шиканатро нигар ки чун

Аз пайкари шариф , ҷдогшти дстҳош

Оғиштаи гашти сунбули акбрбаҳи хӯн ва монад

Чун лолаи доғ бар дили Лайлоу амма ҳоаш

Дар қтлгаҳ ба зайнаби дили хастаи ?ути нигар

Жулидаи мӯ , сиёҳ ба сар , чеҳраи пурхарош

Аз зулми кӯфӣони ситами пешаи ?данӣ

Як тан ба ҷо намонад зи ансору ақрабоаш