Шоҳӣ ки боргоҳи вай аз арш бартар аст

Дар шаҳри Тӯси қуббаи эйронаш аз зар аст

Султони шарқу ғарб , шаҳаншоҳи дайни ризо

Фарзанди баргузӣдаи Мӯсои бен ҷаъфар аст

Ҳукмаши равон ба ҷумлаи салотини рӯзгор

Беҷяшу тиши малики ҷаҳонро мусаххар аст

Ин сабзи хаймаи фалак аз ҳукми кирдигор

Бар остони дарга ӯ соя густар аст

Соинди сарварони ҷаҳони ҷабҳаи ниёз

Бар даргаӣ ки мадфани он пок гавҳар аст

Онҷо ки офтоб ҷалолаш кунад тулӯъ

Хуршеди чарх дар буриш аз зарра камтар аст

Хуршеди касби равшанӣ аз нур ӯ кунад

Каз самти Тӯси матлаъи хуршед ховар аст

Ҳқо ки ӯст Сайиди содоти рӯзгор

Зеро ки ҷаддаи Фотимаи ҷадаш паямбар аст

Ҳар кас ки бар имомати вай бар дилаши шаккии сет

Бешаку шабаҳи насл зино ҳаст ва кофар аст

Ъушрӣ агар нивисам зи аъшори илм ӯ

Матлаб шавад муфассалу дафтар муҳақар аст

Дар ғурбат эй дареғ ! ғарибонаи ҷони супурд

Шоҳӣ ки баргузӣдаи халлоқ довар аст

Рафт аз ҷаҳон , ба шаҳри хуросони ризои ғариб

Вази баҳри ғурбаташи дили олами пар озар аст

Ёрон ғариб нест ризо дар диёри Тӯс

Ба илоҳи ғариби бобаши Мӯсо ҷаъфар аст

Зин ҳар ду тан , ғарибтарӣ омадами биёад

Кӯро на ақрабо ва на ёр ва на ёвар аст

Доне ғариб кист ? гули Аҳмадии ҳусайн

Кӯи рости моам Фотимау боб ҳайдар аст

Бошад касе ғариб ки дар ҳоли эҳтизор

На модараш ба сар , на падар , на бародар аст

Бошад касе ғариб ки беғусл ва бе кафан

Дар дашти Карбалои таниши афтода бесар аст

Бошад касе ғариб ки аз зулми аҳли ҷавр

Ҷисмаш ба Карбалоу сараши ҷой дигар аст

Бошад касе ғариб ки аз ҷаври кӯфӣон

Сар аз таниши ҷудо шуда сад пора пайкар аст

Бошад касе ғариб ки аз зулми шомён

Дар баҳри хӯн чу моҳии бсмл шиновар аст

Бошад ғариби онкии миёни ду наҳри об

Сероби зи оби ханҷари шимур ситамгар аст

« туркӣ » ба пои бӯсии ин ҳар се тани ғариб

Перонаи сари ҳавои ҷавоняш бар сар аст