Дид шоҳи шуҳадо чун бадани Акбар ро
Лаъл сон дид зхўн , он тан чун гавҳар ро
Дар бағал танг кашид он бадани атҳар ро
Бӯса зад моҳи рухи Акбари симин бар ро
Гуфт эй меҳри ҷабин , нури ду чашмтар ман !
эй ба хӯни хуфта ! алии Акбари маи пайкари ман !
Теғи бедод ки бшикофта аз ҳам сари ту
Сурх аз хӯн сарат карда рухи анвари ту
Пораи пора ки намӯдааст зи кин , пайкари ту
Доғи маргат ки ниҳода ба дили модари ту
Тешаи зулм ки сарви қадати афкандаи зи по
Лолаи сони пайкар ту гашта зи хӯни сурх чаро ?
эй ба пеш адабат гашта хаҷали шарму ҳаё !
Падарати омадае ҷони писари хези зи ҷо
Дида бигушо ба рухами лаҳзае аз роҳи вафо
Бо ман эй ҷони падар ! лаб ба такаллум бигушо
Падари пери ту аз рӯй ту шарманда буд
Ту мапиндор ки баъд аз ту дигар зинда буд
Марги пеш аз ту марои кош ки дарёфта буд
Панҷаи умри марои даст аҷал ёфта буд
Офтоб аз пас маргам ба бадани тофта буд
Теғи бедоди хасони фарқ ту нишкофта буд
Зиндагии баъди ту бисёр ба ман душвор аст
Бе ту як лаҳзаи ҳаётам ба ҷаҳон бисёр аст
Захмҳои баданат гарчи зи ҳад афзӯн аст
Модари пери ту Лайлои зи ғамат маҷнӯн аст
Аммаи ?ути зайнаби куброи зи ғамат маҳзун аст
Хоҳари зори ту аз ғуссаи дилаши пар хӯн аст
Модару аммау хоҳари зи ғамат бе тобанд
Ҳар се аз зулфи ту пурпечтар ва партобанд
Хез аз ҷои худ эй булбули ширини суханам !
Шохаи Настарану Акбари гули перҳанам
Ба ҳарами пой нае куштаи гулгуни кафанам
То ки аз сӯзани мижгон , ба сарати бахяи занам
Оҳ ва афсӯс надидам ба ҷаҳон , шодии ту
Хуфт дар биркаи хӯни қомати шамшодии ту
Ҳайфи зуд аз барам эй сарв равон рафтӣ ту !
Бо лаби ташна аз ин дор ҷаҳон рафтӣ ту
Ман шудам пер ва дариғо ки ҷавон рафтӣ ту
Чашми бастии зи ҷаҳон , сӯй ҷинон рафтӣ ту
На ҳамин « туркӣ » афсурда аз ин ғами сӯзад
Кин шарории сет ки хушк ватар олами сӯзад