Хези зи ҷой эй писар , ҷону танами фидои ту

Ғарқ ба хӯн чаро шудаи гесуии машки сои ту

Бар сар зонуем дамӣ , аз раҳи меҳри сари буна

То ки зи дӯди дили кашам , серума ба чашмҳои ту

Ту дар замин Карбало шудӣ дучори сад бало

Аз чаҳ насиб ман нашуд дарди ту вблои ту

Теғи ҷафои зи кин чу зад хасм ба торакати алӣ

Кош ки буд ҷои ту модар бе навой ту

Кош ки гесувони ман , сурх шудӣ зи хӯни сар

Ғарқ ба хӯн намешуд ин зулфи гиреҳи гушои ту

Модари ғами расидау доғи азиз дида ам

Нола кунам барои худ гиря кунам барои ту

Дар дами ҷони супурданати оҳ ба сар набӯданат

То ки кашами ман эй писар ! ҷониби қиблаи пои ту

Доғи ту дар дилами ниҳон , захми ту бар ту танати аён

Гиря кунам ба ҳоли дил , ё ки ба захмҳои ту

Бскаҳ ба ҷисми нозукати тиру синон расида аст

Рахна ба рахна чун зира гашта бабри қабои ту

Аз сари кушта туам нест сари ҷудо шудан

Лек амон намедиҳад қотил бе ҳаёии ту

Хасм амон намедиҳад як шабу рӯзам эй писар

То ки бпо кунам дар ин дашти балои азои ту

Гурбаи Мадина рӯ кунам гӯ ки ҷавоб чун даҳум

То чаҳ диҳад худои ман , рӯзи ҷазои ҷазои ту

« туркӣ » зини нмт агар , ришта ба гавҳар оварӣ

Ғайрати баҳр ва кон шавад дафтар кам баҳоии ту