Ошиқ он бошад ки шарти ишқро орад ба ҷо

Дар фанои хештани маъшӯқро созад ризо

Ошиқ он бошад ки гар баранд бандашро збнд

Дар мақом ҷон фишонӣ не нъм гуяд на ло

Ошиқ он бошад ки набӯд дар ғами аҳлу аёл

Хешро созад муҷаррад аз тамоми мосўӣ

Ҷони фидои ҳиммати он ошиқи содиқ ки кард

Дар раҳи маъшӯқ , тарки ҷону молу ақрабо

Ҳеҷ доне кист он ошиқ , ки дар роҳи ҳабиб

Кард тарки ҷону мол ва ҳастӣ худ аз вафо

Бошад он ошиқ , фурӯғи дидаи Заҳрои ҳусайн

Лолаи хунини Доғистони дашти Карбало

То қадам биниҳод он шӯри офарини роҳи ишқ

Дар раҳи маъшӯқ , кард аз шавқ , ҷону сари фидо

Чун хайли аллоҳ , дар қрбонгаҳи крби вбло

Кард Акбарро фидои дӯст дар кӯҳи мно

Дар мнои қурби ҳақ , қрбои неш мақбул шуд

Карбалояш зон сабаб шуд каъбаи аҳли сафо

Бо вуҷӯди онкӣ будӣ оби меҳри модараш

Шимур бо ханҷар буридаш ташнаи лаб , сар аз қафо

Хуш ба бозори шаҳодат , ӯ шафоатро харид

Ҳимматаши нозам ки кард охир ба аҳди худ вафо

эй ҳусайн эй ошиқи ҷонбози ишқи зулҷалол

Кун назар аз меҳри сӯии ошиқи ғами мубтало

Ошиқони кӯии ту ҳар чанд бисёранд лек

« туркӣ » афсурда аз ишқи ту афтодаи зпо