эй зи ғамати дили фусурдаи одаму ҳавво

Хастаи зи доғати равони Маряму исо

эй ба азояти чакида дар ивази ашк

Хӯни дил аз чашми халқи олами боло

Ғарқ нашуд аз чаҳ рӯи сафинаи гетӣ

Чун ту шудӣ ташнаи кушта , бар лаби дарё

Ҷисми шарифати зи садри зин , чу нигун шуд

Чашма хӯн шуд равон , зи дидаи Заҳро

То ба сар найза шуд баланди сари ту

Нолаи баромади зинои найзаи аъдо

Байза Байзо гирифт то ба сари не

Гашти ҳувайдои сарат , чу байзаи Байзо

Пайкари урёни чоки чоки ту аз кин

Буд се рӯз ва ду шаб , ба домани саҳро

Кард ҷудои аҳримани зи дасти ту ангушт

Аз паии ангуштарӣ ки барад ба яғмо

Сина ту хӯрд шуд зи сами сутурон

Куҳнаи либоси ту гашти ғорати аъдо

Шамси рахт то ғуруб кард ба матбах

Рӯз сияҳ шуд ба халқ , чун шаби злмо

Хондани қуръон , сари ту бар сари найза

Тоби зи зайнаби рабӯду сабри зи Лайло

Ҳар ки нигаред ба ёди ғурбатати имрӯз

Ғусса хӯрд , дар шафоати ту ба фардо

Аз ғамат эй ташнаи лаб ! здидаҳ « туркӣ »

Ашки равон ҷорӣаст дарёи дарё