эй сар ба синони рафта , тани афтода ба майдон !

Гуё хабарат нест змои ҷамъи асирон

Ту рафта ба хобӣу надории хабар эй шоҳ !

Каз ҳиҷри ту моро наравад хоб ба чашмон

Киштанд лаби ташнаи туро бар лаби дарё

Додӣ зи вафо дар раҳи ҷонон , зи аташи ҷон

Бар пайкари ту гиря кунам ё ба сари ту

ё баҳри ғарибии ту эй хусрави хубон !

эй кош ! бадии модари ман то ки бидидӣ

Бе сари тани сад чоки ту бо захми фаровон

эй ҷони бародар ! надиҳади хасми амонам

То гиря кунам бар ту дар ин дашту биёбон

Атфоли ту аз сӯзи аташ , дар таб ва тобанд

Бар гӯ чаҳ кунам боғами ин ҷамъи ятемон

Бурдор сар аз хок ва назар кун ки сакина

Поиш шудаи пуробила , аз хори муғелон

Моро барад аз роҳи ҷафои шимури сӯии шом

Бо ин дили пари ҳасрат ва бо дидаи гирён

Моро набӯд тоқати ҷмозаҳи саворӣ

Ҷмозаҳ бемаҳмил , ки акнӯн буд урён

Даврии зи ҷамоли ту ба ҳаддӣ шудаи мушкил

Коиди ситами шимуру синон , дар назари осон

Ба илоҳ аҷабӣ нест каз ин марсия « туркӣ »

Аз дида ҳуззор равад сайли баҳмон

Дар рӯзи ҷазо ҷумла шавад дар сминӣ

Ҳар донаи ашкӣ ки фишонанд ба домон

Аз донаи ашкӣ ки фишонанд зи дида

Хомӯш шавад рўзҷзои оташи нирон