Дорои ҷаҳони Носири дайн « шоҳи сулаймон »

Он рутбаи даҳ тахт ва , барозандаи афсар

Он ҳомии ислом , ки пайвастаи рухи дайн

Аз пуштӣ ӯ , оина сонаст мунаввар

Дар киштӣ , агар ёд кунад каси зи виқораш

Киштӣ нашавад боркаши миннати лангар

То бинад аз он сӯрати аҳволи ҷаҳон ро

Аз рои мунир оина дорад , чу Сикандар

Он хусрави одил , ки барафрӯхт чароғаш

Аз машъалаи нисбати фарзандии ҳайдар

Ихлоси шиорӣ , ки бмъмории ҳукмаш

Обод шуд ин кохи фалаки мартабаи дигар

Гардид дигар бори баланди ин хури тобон

Офоқ шуд аз партави он бози мунаввар

Чун номаи худ дар ду ҷаҳонаст сияҳи рӯ

Онро ки набошад рухи ихлос бар ин дар

Гулдастаи ин қубба дигар гашти фалаки со

Чун нахли дъоӣӣ ки аз ин равза кашад сар

Ин гунбази пурнур чу нӯшад , паии таърих

Дил гуфт ки : « маъмур шуд ин қуббаи анвар » !