Даии мғбчаҳ Эй гуфт ки мо мазҳар ёрем

Сар то ба қадами оина рӯй нигорем

Мо нуқта паргор вуҷӯдем валикин

Гоҳе ба миёни андар ва гоҳе ба канорем

Мо сари анолҳқ ба ҷаҳон фош намудем

МнсўрсФти рақси кунон бар сар дорем

Мо бор ба сари манзил мақсӯд расонадем

эй хоҷа дигар уштур бигусаста маҳорем

Дар ҳеҷ қаторӣ дигар эй қофилаи солор

Моро натавон ёфт ки берун з қаторем

То бод ба ҳам бар занад он зулфи парешон

Ошуфтау саргашта ва бесабр ва қарорем

То дар чамани ҳасани гул рӯй ту бушковат

Шӯридау шайдоу парешон чу ҳазорем

Чун дар назар дӯст азизем ғамӣ нест

Ҳарчанд ки дар чашми хилоиқ ҳама хорем

Ваҳдати сифат аз ншأи саҳбои муҳаббат

Мастем вале бехабар аз ранҷ хуморем