Таббохи зи пухтагии марои сӯхт

Аз сӯхтанами Рахш бар афрӯхт

Ҳаст аз хати сабзи он гиромӣ

Субҳам , ки тъб намӯда шомӣ

Дил дар бар ва ман зи ҳайрат ӯ

Ҳар лаҳза кунам фиғон ки куку

Дорам чашмӣ ба рӯй ҷонон

Чун чашми пиёзи ҳалқа , ҳайрон

Сӯзи дилам аз рақиби қлош

Ҳамчун магаси фитода бар ош

Аз дӯд , дилам шудаст гирён

Ман чун нашавам кабоби бирён

Дар сина ӣ ман дили мушавваш

Каз даврӣ ӯ буд дар оташ

Нолон шуда , ашк чун чакида

Чун равғани доғи оби дида

Ҳар гоҳи нафас кашам диҳад бӯ

Дами пухти дилами зи оташ ӯ

Аз ҳасрати он изори гули пӯш

Бошад дили ман чу дег дар ҷӯш

Ҳар як ба забони тарку тоҷик

Чун шуъла буд бзири он дег

Дилро афзуд , аз фиғони дард

Ин ош нагашт аз нафаси сард