Хайёт писар бигӯ чаҳ ҳо кард

Пероҳани сабри ман қабо кард

Чун , каз раги ман , зи тоби ғам ҳо

Гардӣда гиреҳи гиреҳи сарои по

Сад чоки з нола шуд дили ман

Чун муми зи ришта аз кашӣдан

Аз ҳасрати оннигор густох

Ангуштонаи сети дили зи сӯрох

Дар роҳи висол ӯ ки давр аст

Рақсидани соликон зарур аст

Ин роҳи бурӣдаи пои муртоз

Аз даст ба ҳам задан чу миқроз

Рагҳо зи танами з заъф ҳастӣ

Зоҳир шуда чун қабои шастӣ

Донам зи дилам ки риш гашта

Аз синаи хаёл ӯ гузашта

Бар ҷо , мондааст дар дили ман

Аз бахяи нишони пои сӯзан